- plugawiec
- plugawiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIb, W. plugawiecwcu || plugawiecwcze; lm M. plugawiecwcy {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba zachowująca się, postępująca obrzydliwie, budząca odrazę, wstręt' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
plugawiec
Look at other dictionaries:
plugawiec — m II, DB. plugawiecwca, W. plugawiecwcze; lm M. plugawiecwcy, DB. plugawiecwców «człowiek plugawy, budzący wstręt» … Słownik języka polskiego
ПЛЮГАВЫЙ — Многие областные слова русского языка, встречающиеся по преимуществу в северо западных и юго западных говорах, находят соответствие в украинском и белорусском языках, а также в западнославянских языках. И часто бывает трудно решить, откуда и… … История слов
